نقش حکمرانی خوب و اندازه دولت بر روی عملکرد محیط‌زیست در کشورهای منتخب جهان

این مطالعه با تمرکز بر عملکرد خود دولت شامل حکمرانی خوب، اندازه دولت و باز بودن اقتصاد به بررسی تأثیر آنها بر روی EPI در 30 کشور منتخب جهان طی دوره زمانی ۲۰۱۲-20۰2 پرداخته است. برای برآورد مدل‌های مختلف (برای شاخص‌های حکمرانی) از رویکرد داده‌های تابلویی پویا و روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که بهبود حکمرانی خوب و زیرشاخص‌های آن مانند کنترل فساد، مشارکت عمومی، حاکمیت قانون، کیفیت مقررات و پاسخگویی دولت تأثیر مثبت و معنی‌دار بر عملکرد محیط‌زیست دارد. هم‌چنین بزرگ بودن حجم دولت و اقتصاد بسته، تاثیر منفی و معنی‌دار بر روی عملکرد محیط زیست دارد. علاوه بر این، در این مطالعه به بررسی درستی تئوری منحنی کوزنتس با EPI پرداخت شده است که در نمونه مورد بررسی، این تئوری تصدیق گردید؛ بدین معنی که با افزایش رشد اقتصاد ابتدا عملکرد محیط‌زیست بدتر شده ولی با گذر از حد آستانه‌ای می‌توان EPI را بهبود بخشید. تراکم جمعیت نیز باعث تضعیف EPI شده است که لزوم اجرای سیاست‌های تمرکززدایی را نشان می‌دهد. یکی از نتایج دیگر این مطالعه، این است که کشورهای توسعه‌‌یافته عملکرد زیست‌محیطی بهتری در مقایسه با کشورهای درحال توسعه داشته‌اند.